หลายคนมักเข้าใจผิดว่า “Circus” นี้มีอายุย้อนไปถึงตั้งแต่ยุคโรมัน แต่จริงๆแล้ว Circus  ในโรมันเป็นต้นแบบของลู่ที่ใช้วิ่งแข่งความเร็วในสมัยใหม่ ความสัมพันธ์ร่วมกันของ Roman และ Modern Circus คือคำว่า Circus ที่มีความหมายในภาษาละตินเท่ากับคำว่า Circle ในภาษาอังกฤษ

            Circus เกิดขึ้นครั้งแรกในอังกฤษโดย Philip Astley (1742 - 1814) เป็นการแสดงการขี่ม้าและการควบคุมม้า ในปี 1786 เขาได้เปิดโรงเรียนสอนขี่ม้าขึ้น และทำการแสดงขี่ม้า การควบคุมม้า เขาจะคิดการแสดงในช่วงเช้าและทำการแสดงในช่วงบ่าย ในขณะนั้นประเทศอังกฤษเองกำลังมีวิวัฒนาการในการพัฒนาภาพยนตร์ เขาจึงได้รับแรงบรรดาลใจในการออกแบบสร้างพื้นที่การแสดงของเขาขึ้นมาเป็นรูปวงกลม เพื่อให้ผู้ชมสามารถเห็นการแสดงขี่ม้าของเขาได้ในทุกมุม เขาเรียกวงแหวนที่เขาสร้างนี้ขึ้นว่า Circle หรือ Circus ซึ่งคำว่า Circus เป็นคำในภาษาละตินที่มีความหมายเหมือนกับคำว่า Circle ในภาษาอังกฤษ ต่อมาก็รู้จักกันในชื่อ Circus ring หรือวงแหวน สำหรับวงแหวนนี้เขาไม่ได้เป็นผู้คิดค้นคนแรก แต่มันถูกคิดค้นมาก่อนหน้านี้อยู่แล้ว ผู้แสดงจะต้องขี่ม้าเป็นวงกลมและควบคุมการทรงตัวในการแสดง วงแหวนของ Astley นั้นจะมีเส้นผ่านศูนย์กลางอยู่ที่ 62 แต่โดยทั่วไปจะมีความยาวศูนย์กลาง 42 ก้าว และได้กลายมาเป็นมาตรฐานในการสร้าง ต่อมาในปี 1770 เขาประสบความสำเร็จอย่างมากในการแสดง เขาจึงได้คิดการแสดงที่แปลกใหม่นอกเหนือจากการแสดงการขี่ม้า เขาจึงได้เปิดรับนักกายกรรม นักกระโดดเชือก และผู้ที่สามารถโยนสิ่งของหลายชิ้นพร้อมกันได้ เข้ามาคั่นระหว่างพักการแสดงขี่ม้าของเขา และเริ่มไปทำการแสดงที่ฝรั่งเศสครั้งแรกในปี 1782 และในปีนี้เองเขาก็มีคู่แข่งเพิ่มขึ้น Charles Hughes นักขี่ม้าชาวอังกฤษ และ Chales Dibdin นักประพันธ์บทละครใบ้ ความสำเร็จของทั้งสองเริ่มด้วยการแสดงและเปิดโรงเรียนสอนขี่ม้า รวมไปถึง The Royal Circus และ Equestrian Philharmonic Academy และก้าวเล็กๆที่ยิ่งใหญ่นี้ คำว่า “Circus” จึงถูกนำไปใช้ในชื่อการแสดงที่ให้ความบันเทิง ในปี 1793 Hughes ได้ไปแสดงที่รัสเซีย และลูกศิษย์ของเขาก็ได้ไปแสดงที่อเมริกา ในการแสดงแต่ละครั้งจะต้องสร้างวงแหวนขึ้นมา  ในอดีตจะทำด้วยไม้แต่เมื่อได้ไปทำการแสดงที่ยุโรปความก้าวหน้าทางสถาปัตยกรรมจึงมีการพัฒนาวงแหวนให้มีความหรูหรามากยิ่งขึ้น อาคารเหล่านี้ถูกก่อสร้างในเมืองใหญ่ๆ เช่น New York, Mexico, Philadeiphia อาคารเหล่านี้ยังเป็นตัวเลือกในยุโรปจนถึงศตวรรษที่  20 แต่ไม่ใช่กับในอเมริกา ในศตวรรษที่ 19 มีบางพื้นที่เท่านั้นที่มีขนาดใหญ่ที่สามารถสร้าง Circus ได้ การแสดงจึงค่อนข้างที่จะจำกัด ดังนั้นในปี 1825 Joshuah Purdy Brown นักลงทุนคนแรกจึงเข้ามาเปลี่ยนวงแหวนที่สร้างจากไม้ ให้กลายเป็นเต้นท์ผ้าแคนวาส เขามาจาก Somers ใน New york และรู้จักคนขายสัตว์จึงได้ซื้อลูกช้างแอฟริกามาเพื่อร่วมในการแสดงด้วย ต่อมาก้ได้ซื้อพันธุ์สัตว๋ต่างๆ มาร่วมด้วย การแสดงของอเมริกาในการนี้มีเอกลักษณ์ี่ต่างออกไปจากการแสดงในยุโรป คือมีนักลงทุนเป็นผู้จัดหางาน และไปแสดงตามที่ต่างๆ โดยการใช้เต้นท์ผ้าเป็นที่จัดการแสดง แต่ในยุโรปจะทำกันแบบครอบครัวมากกว่า

             การแสดง Circus สิ่งที่สำคัญคือภาพที่ผู้แสดงสื่อออกมา ดังนั้นมันจึงถูกทำลายกำแพงทางภาษาลง เพราะเป็นเรื่องที่ง่ายมากที่จะไปแสดงในประเทศอื่นๆ โดยผ่านเจ้าของภาษาที่พูดคนละภาษากับผู้แสดง จึงทำให้การแสดง Circus ขยายไปได้เร็วในระดับนานาชาติ ในปี 1836 Thomas Cooke นักแสดงขี่ม้าชาวอังกฤษได้ซื้อเต้นท์ที่ใช้ในการแสดงจากที่อเมริกากลับมา จากจุดนี้ทำให้ชาวยุโรปเห็นว่าการสร้างสิ่งก่อสร้างเพื่อการแสดงอาจจะไม่จำเป็นอีกต่อไป Giuseppe Chiarini(1823-1897) นักขี่ม้าชาวอิตาลีจึงได้ออกเดินทางไปที่ที่เขาไม่เคยรู้จักมาก่อนที่ Havana อเมริกาใต้ข้ามมหาสมุทรแปซิฟิก ญี่ปุ่น เม็กซิโก บราซิล ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ ชิลี จีน ทัสมาเนีย สิงคโปร์ ชวา ไทย อินเดีย และเสียชีวิตลงที่กัวเตมาลา

​

            ในช่วงสงคราวโลกครั้งที่ 1 การแสดง Circus โดยการขี่ม้านั้นเหลือเป็นเพียงภาพความทรงจำ เนื่องด้วยรถไฟหรือรถยนต์ที่เข้ามาแทนที่การขี่ม้า สิ่งที่ม้าแทนที่การแสดงการขี่ม้าคือ กายกรรมกลางอากาศ และตัวตลกที่มีความสำคัญก่อนหน้านี้ก็ยังมีความสำคัญในยุคนี้อยู่เช่นกัน ในโรงเรียนที่สอนการแสดง Circus ก็ได้มีการแทรกเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับยิมนาสติกเข้าไปด้วย